Ziekte van Lyme
Een tekenbeet kan de ziekte van Lyme veroorzaken (Borreliose).
Teken blijven het hele jaar actief boven de 5°C.
Controleer je dier elke dag en verwijder de teek zo snel mogelijk. Zit de teek vastgezogen, raadpleeg dan een arts of een ervaren dierenhomeopaat.
Door het bijten van de teek kan een dier plaatselijk enige tijd een verdikking en/of ontsteking van de huid krijgen. Een dier kan dan besmet zijn met de Borrelia-bacterie, maar dit hoeft niet.
Is er echter een rode ring (erythema migrans) te zien rond de beet, dan is besmetting met de bacterie zeker.
Na ongeveer 6-8 weken krijgen dieren grieperige symptomen als sloomheid, lusteloosheid, verminderde eetlust, spierpijn, soms koorts.
Binnen 1 jaar kunnen klachten ontstaan aan gewrichten en aan ledematen.
Typisch voor de ziekte van Lyme is de acute ontsteking in een gewricht, die na 3-4 dagen uit zichzelf weer verdwijnt, waarna normaal functioneren weer mogelijk is.
Dagen tot weken later kan een ander gewricht ontstoken raken. De ontstekingen zijn dus verplaatsend en terugkerend van aard.
De gewrichtsontstekingen kunnen verlamming en wisselende kreupelheid veroorzaken, de gewrichten zijn veelal gezwollen, warm en pijnlijk.
Denk ook aan laminitis (hoefbevangenheid) of verlamming aan kop en hals, waardoor het dier niet goed in staat is zijn kop in een normale stand te houden.
Post-Lymedisease is de chronische fase, waarin endocriene functies, hartfuncties en nierfuncties aangetast kunnen zijn, maar meestal zijn het neurologische aandoeningen
(Neuro-borreliose genaamd). Ook een traag werkende schildklier kan tot de symptomen behoren.
Een voorbeeld van symptomen in deze fase zijn:
• Bij aangetaste endocriene functies (verstoring van de hormonenhuishouding): uitval van de vacht/kaalheid, angst, vermindering van libido, depressiviteit, slapeloosheid.
• Bij nierschade: overgeven, diarree, gebrek aan eetlust, gewichtsverlies, veel plassen en veel drinken, oedeem in de buik en weefsels, vooral in de poten en onder de huid.
• Bij schade aan hartfuncties: hartritmestoornissen, hijgen, moeilijkheden met ademhaling.
• Bij neuro-borreliose treden gedragsveranderingen op als; depressiviteit, angsten, agressie, epileptische aanvallen, obsessief gedrag.
Het dier zal in de chronische fase altijd extreme moeheid blijven houden.
Veel voorkomende combinaties van symptomen bij de ziekte van Lyme zijn:
• Pijn in gewrichten en cognitieve disfuncties, samen met moeheid en overgevoelige zintuigen.
• Gevoelloosheid van het lichaam, zwakte in de ledematen, concentratie-problemen en stemmingswisselingen.
• Plotselinge verbeteringen en verslechteringen van alle klachten, overgevoeligheid en stemmingswisselingen.
Co-infecties
Onderzoek heeft uitgewezen dat dieren die veel buiten lopen veelal een combinatie hebben van infecties, zoals Anaplasmose, Ehrlichiose, Babesiose (ook wel Piroplasmose genaamd).
De symptomen van deze infecties lijken veel op de ziekte van Lyme.
Hoe kunt u een tekenbeet en de ziekte van Lyme voorkomen bij uw dier?
Houdt uw dier zo gezond mogelijk met optimale voeding, voldoende beweging en afleiding en voldoende leefruimte die bij het dier past. Probeer stress te vermijden.
Verder kunt u dagelijks controleren op teken in de vacht; een teek die 12 uur vastzit in de huid kan al Borreliose veroorzaken. Hoe langer de teek vastgebeten zit,
hoe groter de kans op besmetting met de Borrelia-bacterie.
Gooi een gevangen teek niet op de grond, maar doodt hem in kokend water of in pure alcohol. Anders loopt u de kans dat de eitjes in de teek vrijkomen.
Vermijdt hoger gras en bossages in schaduwrijke plekken tot 1½ meter hoogte, omdat de teken zich daar verbergen. Op het moment dat een dier de struik of grasspriet aanraakt,
stapt de teek over op het lichaam en neemt enkele minuten tot enkele uren de tijd om een geschikte plaats te vinden om zich vast te bijten.
Ze kunnen zich verplaatsen met een snelheid van 1 meter per minuut en hebben zo hun voorkeursplekken als hoofd, oksels, liezen en rond de staart.
De teek bijt zich vast in de huid van het dier, spuit een vloeistof naar binnen en drinkt bloed. Hier vindt de besmetting plaats met de bacterie, die de ziekte van Lyme veroorzaakt.
Het dier merkt niet dat hij gebeten wordt en zijn afweersysteem komt nog niet op gang.
Kijk voor de tekenrijke gebieden op tekenradar.nl
Er zijn veel tekendodende middelen verkrijgbaar bij dierspeciaalzaken, maar die bevatten schadelijke stoffen waarop een dier heftig kan reageren.
Zwakke dieren kunnen er ziek van worden.
Voor alternatieve afwerende middelen kun je hier kijken.
Voorkomen is beter dan genezen !
Mijn artikel over "de ziekte van Lyme" werd gepubliceerd in het vaktijdschrift voor natuurlijke en complementaire geneeswijzen voor dieren - "Complement" - editie winter 2013.